Życie kontemplacyjne

„Wszystko dla Niego zostawią”

Nasz Instytut, oprócz domów życia apostolskiego, posiada również domy życia kontemplacyjnego, gdzie zakonnicy całkowicie poświęcają Bogu i tylko Jemu, swoje istnienie, w modlitwie, ciszy i pokucie.

Ci, którzy wezwani przez Boga przyjmą ten sposób życia w naszej rodzinie zakonnej[1], poświęcą swoje życie kontemplacji i przeżywaniu tajemnicy Słowa Wcielonego[2], zwłaszcza w maksymalnym wyrazie upokorzenia, jakim jest krzyż. Zaproszeni, aby wyjść na pustynię: Pójdźcie wy sami na miejsce pustynne (Mk 6,31), zostawią wszystko dla Niego, wemą swój krzyż i pójdą za Nim, bo On sam powiedział: Jeśli ktoś chce iść za mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje (Mt 16:24).

Klasztory są strażnikami naszego Instytutu i strażnikami jego ducha, ukazując wszystkim prymat miłości do Boga i wartość umartwiających cnót milczenia, pokuty, posłuszeństwa, ofiary i bezinteresownej miłości.

Modlitwa – liturgiczna i osobista – formacja, milczenie, życie w celi, w samotności i życie wspólnotowe to podstawowe elementy życia klasztoru.

Previous slide
Next slide

Skontaktuj się z nami

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o życiu kontemplacyjnym.

[1] Dyrektorium życia kontemplacyjnego, 5.7.8.48.50.67.134.137.171.174.179.

[2] “Życie kontemplacyjne zakłada nieustanne oddanie się Bogu oraz rozważenie i miłość Jego tajemnicy i Jego planu zbawienia dla wszystkich ludzi…”. Dyrektorium duchowości, 220.